Hurricane Sandy, and my first ride alone!

Welcome to the united states moet moeder natuur hebben gedacht.. Amper een week in the USA net new york city verlaten en ik word verwelkomt met een orkaan. Orkaan Sandy, vet een lieve naam met wat minder lieve gevolgen. Het eerste weekend was dan ook voornamelijk met treffen van voorbereidingen op deze orkaan. Wij naar de winkels voor zaklampen omdat de kans groot was zonder stroom te komen te zitten. Zoals te verwachten had iedereen hetzelfde idee en was er in de gehele regio geen zaklamp te verkrijgen. Wij mazzel, want de stroom bleef het gelukkig gewoon doen. New jersey en new york hebben het echter slechter getroffen. Ergens hier in de buurt is er een boom omgewaaid op een huis, waarna de man overleed. Erg triest allemaal. Heb geen foto's want alleen het bosgebied staat onder water en mag niet rijden en foto's maken tegelijkertijd. Maar goed, nr 1 op de to-do list kennen we weer afvinken.

2 dagen was zo goed als alles gesloten door Sandy, Geen werk, geen school eigenlijk helemaal niks. Behoorlijk saai dus. Vandaag was dan ook de 1e keer dat ik de kids met de auto (lees minivan, voor de mensen die niet weten wat een minivan is, dat is gewoon een busje in het klein) naar school gebracht. Drama. Echt een drama. Het begon al toen de oudste eerst weggebracht moest worden, en ik verkeerd reed. Nou mooi, dat is al 1 kind te laat. Kom je eindelijk bijna bij die school, staat er een politie verkleed als verkeersregelaar. Ik heb mijn god geen flauw idee wat al die zwaaiende armbewegingen betekend dus ik stond maar netjes te wachten. Ik kan je vertellen.. Ik weet niet inmiddels wat stoppen en rijden betekend. Dat is in ieder geval iets. Nou heb je dus mooi 1 kind weggebracht en moet je de weg nog terug vinden. Nou zijn hier bepaalde regels anders. Amerikanen zijn door mijn europeaanse rijstyle ook zwaar gefrustreerd als ik aan het rijden ben. Je hebt hier een regel dat rechts door rood mag zodra dat kan. Maar wij europeanen kennen rood is wachten. Wil je amerikanen niet frustreren rij dan door rood. Blijf je staan, en wachten op groen licht, wat ik dus deed, dan is het erg leuk om via je achteruitkijk spiegel te kijken naar gefrustreerde amerikanen. Toeteren, schelden handen heen en weer zwaaien, net een show. 1 kind was dus te laat, nog 2 te gaan. We rijden eerst naar huis, kids kleden zich aan en we rijden naar hen school. Ik neem noooit en echt nooooit en ten nimmer een auto met electrische deuren. 10 minuten staan klootviolen omdat die deuren niet meer open of dicht gingen. En dat maakte 3 kids to late!

Yeah, Good Job! Alles op zijn tijd dan maar he..