Het leven in Malta

Ok. Na mijn grote faling om dit blog bij te houden in the USA, probeer ik het gewoon doodleuk voor de zoveelste keer. Alleen niet in NY ditmaal maar op or in Malta.

Dus, ik zit hier inmiddels al een week. Heb een baan, ben een verdieping naar boven verhuisd, simpelweg omdat dat meer modern was, en probeer een normaal leven op te bouwen hier in the middle of fucking nowhere. En met in the middle of nowhere bedoel ik ook echt in een achterbuurt down south of Malta. Om naar werk te komen zit ik rustig een uurtje in de bus, en men noemt dit een klein eiland! Maar goed, eenmaal op werk ben ik ook wel weer in het leven van Malta. Daar waar de toeristen zijn, de winkels, het uitgaansleven en what not.

School is gister officieel pas begonnen, en ik moet zeggen het is klein. De klas bestaat uit 4 studenten. Het mag dan wel een private school wezen maar wat meer studenten was nog wel leuk geweest. Ondanks dat dit een relatief nieuwe university is, zijn de avondklassen wel weer een stuk voller. Ik volg die klassen alleen niet. Het is ook een beleid van de school de klassen relatief laag te houden, omdat volgens hun in kleinere groepen de kwaliteit van het onderwijs beter kan zijn. Studenten raken niet lost in het lesmateriaal en blabla.

Anyhow, wat ik hier verder dus doe is niet gek veel. ik ga naar school, ga naar werk en hang wat bij de soccerclub down the road. er is nog geen sportschool in de buurt dus dat zuigt! Grotere supermarkten is een half uur met de bus. Je kan geen water drinken uit de kraan. Je hebt geen warme douche als je niet eerst de boiler opwarmt, en daarna weer uitzet want energy rekeningen zijn hier erg prijzig. Stroom moet je aan en uitschakelen met de on/off button bij elke stopcontact. Auto's rijden aan de linkerkant van de weg. Winkels zijn niet geopend op Zondag. En ze doen aan siesta. tenminste... Als je mazzel hebt. Soms besluiten ze de winkel gewoon dicht te houden na half 1 om vervolgens pas de volgende dag open te gaan. Er zijn bustijden maar de bus is altijd of veel te laat of veel te vroeg. OP tijd komen kennen ze hier niet. Telefoons werken nog steeds met beltegoed kaarten, niemand gebruikt internet op telefoon allemaal heilig met de WIFI. Alle straatsnamen kan je intypen op google maps, maar aankomen op het juiste adress kom je niet. Je moet trouwens ook nog amar mazzel hebben dat je straatnaam bekend is op google maps.

Zo in het kort.. om Malta te omschrijven..

Hello Malta, & welcome back to the 90 ies!